ڇاهه ويران جي آشيان آهي؟
آسرو آ ته ٻيو جهان آهي!
ڪو خوشين جي ڪٿا اُڌوري آ،
ڪو ته دردن جو داستان آهي.
ڪو ته محلن ۾ ڀي نه آهي خوش،
ڪنهن جو آسار آسمان آهي.
دوستيءَ جو نه جنهن ڀَرم رکيو؛
سو ڀلا ”آدمي“ اڃا آهي!؟
تون ٿو ’بابر‘ تلاشين آسائش،
ڪو غمن ۾ به خوش زبان آهي.
***