اُڀ ۾ هيڪل ئي جيئان ها،
مان جي ڪاش ڪو چنڊ هُجان ها.
پيار اگر ڪنهن سان نه ٿئي ها!
ڪنهن لئه ڪڏهين ڪينَ لُڇان ها.
ڪينَ هُجي ها ڪو ڀي مون سان،
نَه ئي ڪنهن کان ساٿ گُهران ها.
ڪاش ڏسي ها، هرڪو مون کي،
پر مان ڪنهن کي ڀي نه ڏِسان ها.
دل نه ڏيان ها ڪنهن کي ’بابر‘!
نَه ئي ڪنهن لئه روز مَران ها.
***