سڀني کان وفادار جانور
فدا حسين ڦودنو ڪالهه رات ساڍي نوين لڳي اسان سان ملڻ آيو. اسين کيس ڏسي حيران ٿياسين. اچرج وچان آڱريون ڏندن هيٺان وجهي ڇڏيو نسين، ۽ زخمي ڪري وڌيونسين.
متان اِهو سمجهو ته فدا حسين ڦودنو اوندهه کان ڊڄندو آهي، تنهن ڪري رات جو گهر کان ٻاهر نه نڪرندو آهي ! ائين ناهي. فدا حسين پنهنجي ٿلهي ۽ بندري زال کان سواءِ دنيا جي ٻئي ڪنهن به جانور ۽ آفت کان نه ڊڄندو آهي. تنهنڪري، رات جي ساڍي نوين لڳي جڏهن کيس اخبار جي آفيس ۾ ڏٺوسين، تڏهن سخت حيران، ۽ پريشان ٿياسين.
ڦندڻ پڇيس، ”ڀاڄائي سڳوري پيڪي ويئي آهي ڇا؟“
” اسانجا اهڙا ڀاڳ ڪٿي!“ فدا حسين چيو،” هو پنجابي فلم، جورو دا غلام ڏسڻ ويئي آهي. “
” پٽ ڦودنا، هڪدم ويمو ڪرائي ڇڏ.“ ڦندڻ صلاح ڏيندي چيس، ”۽ اڄ کان هندستان جي رنگين تاريخ مان غلام گهراڻي جا قصا ڪهاڻيون پڙهڻ شروع ڪر.“
ڦودني کي چيم،” ڦندڻ جي صلاح تي اکيون بند ڪري عمل ڪر. انشاالله تعاليٰ تنهنجا سڀ دک دور ٿي ويندا. .
ڦودنو سوچ ۾ گم ٿي ويو. ڪجهه دير کان پوءِ عجب جي نشانيءَ جهڙو نظر اچڻ لڳو.
مون ڦودني کان پڇيو،“ ڇا پيو سوچين؟ “
ٿڌو ساهه کڻندي وراڻيائين،” دنيا جي سڀ کان وڌيڪ وفادار جانور جي باري ۾ سوچي رهيو آهيان.“
ڦندڻ هڪدم چيو،” يار، تو کي سوين دفعا منع ڪئي آهي ، ته ڪتن جي باري ۾ نه سوچيندو ڪر.“
” مان ڪتي جي باري ۾ ته نه پيو سوچيان!“
”ته پوءِ ڪنهن جي باري ۾ پيو سوچين؟“
”دنيا جي سڀ کان وڌيڪ وفادار جانور جي باري ۾ . “
”ته پوءِ پڪ ڪنهن گهوڙي جي باري ۾ سوچي رهيو آهين،“
” نه“
” گڏهه جي باري ۾ ؟ “
” اون هون .“
” اُٺ؟“
” نه يار، نه.“
” پارٽي ورڪر؟“
” نه بابا، نه .“
بيزار ٿياسين. پڇيو سينس”ته پوءِ ڪهڙي جانور جي باري ۾ سوچي رهيو آهن، جيڪو دنيا جو سڀ کان وڌيڪ وفادار جانور آهي؟ “
جواب ڏنائين،” مان پنهنجي، ۽ پاڻ جهڙن مڄن جي باري ۾ سوچي رهيو آهيان. “ ■
1974