ٻليءَ جي خواب ۾ ڇڇڙا
”اڄ اچ ته ڪجهه اهم مسئلن تي گفتگو ڪريون.“
”منهنجو پڻ اهو ئي خيال آهي. مان ان ارادي سان تو وٽ آيو آهيان.“
”ڏاڏو سٺو ڪيو اٿئي. اجائين سجائين ڳالهين ۾ اسان پنهنجو قيمتي وقت ضايع ڪيو آهي. اڄ فقط اهم تمام گنڀير مسئلن ۽ معاملن تي ڳالهائبو.“
”ٺيڪ آهي. اسان کي پنهنجو وقت وڃائڻو نه آهي.“
”موسم جو ڪهڙو حال آهي.“
”ڪجهه ڏينهن کان گرمي ۽ گُهٽ وڌي ويئي آهي.“
”مينهن ڇو نه وٺو آهي؟“
”اسين جڏهن اسڪول ۾ پڙهندا هئاسين، تڏهن ماستر صاحب اسان کي مينهن وسڻ جو سبب سمجهائيندو هو.“
”ڇا چوندو هو؟“
”هو چوندو هو ته ڪڪر سمنڊ مان پاڻي پي آسمان ڏانهن هليا ويندا آهن ۽ اتان مينهن وسائيندا آهن.“
”سٺي ڳالهه آهي.“
”ٻي اهم ڳالهه . تنهنجي ٻليءَ جو ڪهڙو حال آهي؟“
”ڏاڍا خواب ٿي ڏسي.“
”ڇا ٿي ڏسي خواب ۾؟“
”ڇيڇڙا!“
”مان خواب ۾ چڪن تڪو ڏسندو آهيان.“
”اهو به ڳالهائڻ لاءِ اهم مسئلو آهي.“
”ها سائين، ان کان وڌيڪ پاڪستان ۾ ٻيو ڪهڙو مسئلو اهم هوندو!“
”تنهنجي ٻليءَ هڪ دفعي ست ڪوئا کاڌا هئا، پوءِ ڇا ٿيو هو.“
”هن پاسپورٽ لاءِ درخواست ڏني هئي. کيس پاسپورٽ نه مليو، تڏهن کيس بدهاضمو ٿي پيو، اينزائيم سيرپ جي سڄي شيشي پيئڻ کان پوءِ سامت ۾ آئي.“
”مان سمجهان ٿو تنهنجي ٻليءَ بيمار ڪوئا کاڌا هوندا.“
”ها، انهن مان ڪجهه ڪوئا ته قدرتي هئا، باقي ڪوئا سڪس ملين ڊالر مين وانگر بايانڪ هئا، يعني نقلي هئا. منهنجي ٻليءَ کين سولائيءَ سان هضم نه ڪري سگهي.“
”ڀلا تنهنجي ٻلي هش ۾ خوش ٿيندي آهي!“
”بيحد.“
”يار منهنجو ڪتو اڄ ڪلهه مزي ۾ ناهي.“
”ڇو! خواب ۾ هڏو نه ٿو ڏسي ڇا؟“
”جام هڏا ٿو ڏسي خواب ۾،“
”پوءِ ڪيئن مزي ۾ نه آهي؟“
”خواب جي هڏن تي پيٽ نه ٿو ڀرجيس.“
”ڪنهن ماهر نفسيات کي ڏيکارينس.“
”ڪتي کي، يا ماهر نفسيات کي؟“
”ڪتي کي؟“
”ٻي اهم خبر ٻڌي اٿئي؟“
”ڪهڙي؟“
”فدا حسين ڦودني جي طوطي کي زڪام ٿي پيو آهي.“
”فدا حسين جو طوطو جوڻ مٽائي ڏيڏر ٿي پيو آهي ڇا؟“
”ڏيڏر ٿئي ها، ته ٽان ٽان ڪري ها. پر ڦودني جو طوطو چوي ٿو چانهن جي پتي ملي رهي آهي. سڀ ٺيڪ آهي.“ ● ■
1977
● ضياالحق جي مارشل لا جا شروعاتي ڏهاڙا هئا. لکڻ پڙهڻ تي پهرا لڳل هئا.