پيارُ منهنجو جي نَديءَ جهڙو نه هو
ساٿُ تُنهنجو ئي پَکيءَ جهڙو نه هو.
مورَ جو کنڀُ مون اکين تي هو رکيو
پرَ اهو تنهنجي سَڳيءَ جهڙو نه هو.
شهر وارو گھرُ ڪُشادو هو ڀلو پرَ
ڳوٺ ۾ پنهنجي جھُڳيءَ جهڙو نه هو.
مون فقيري رُوپ ڌاري هنئي صَدا
ڏانءٌ تنهنجو پرَ سَخيءَ جهڙو نه هو.
توکي جو تمغو مليو سرڪارِ کان
سو ڪَوي! تُنهنجي خوديءَ جهڙو نه هو.
بس ائين ئي لوڪَ سان ڌِڪجي ويا سي
حالُ پنهنجو نئين صَديءَ جهڙو نه هو.
سومري جو مانُ ۽ نالو ته هو پَر
پير ۾ تُنهنجي جُتيءَ جهڙو نه هو.