اسان کان لنوائي هليو ٿو وڃي
هُو رستو مٽائي هَليو ٿو وَڃي.
ڪڏهن هُو اسانجي هُيو آرسي
جو چهرو لڪائي هَليو ٿو وَڃي.
نه ترسي ڳالهائي عجب دوست آ
رُڳو هٿُ ملائي هَليو ٿو وَڃي.
سندس نيڻَ آلا رهن ٿا مگر
هُو سڀَ کي کلائي هَليو ٿو وَڃي.
اچي شهر مان هُو ڪَوي، شاعري
وڻن کي ٻُڌائي هَليو ٿو وَڃي.
هُو پوپٽُ گُلن جو وٺي واسُ پو
ڇو ڪاڏي الائي هَليو ٿو وَڃي.
ڳائي گيتُ درديلو اڌ رات جو
ڪو ننڊون ڦٽائي هَليو ٿو وَڃي.