گُلن سان سجايل هي جوڀن جا رستا
هي جوڀن جا رستا
اوهان لاءِ آهن
اسان پنهنجو جيونُ
ته ماڻي ڇڏيو آ.
گھڙيءَ منجھه گھائن
ڏسي پوءِ لنوائِن
اسان تن اکين کي
سُڃاڻي ڇڏيو آ.
ڪڏهن ٽهڪ پنهنجا
هُئا لوڪَ ٻُڌندا
اسان دوست! مُرڪڻ
ته هاڻي ڇڏيو آ.
جِتي ڪي به ناتا
ڏسُون ٿا جي ٽُٽندا
اسان پيارُ تيڏانهن
اُماڻي ڇڏيو آ.
اوهان جي خوشيءَ لئه
۽ هِن دوستيءَ لئه
اسان دردُ پنهنجو
ته ڇاڻي ڇڏيو آ.