ڪاوَڙ به هُن ڪَئي آ ڏِياريِءَ جي شامَ جو
اوندهه ڏَئي وَئي آ ڏِياريِءَ جي شامَ جو.
درشن نه ديپُ ڪوئي تنها اُداس لمحا
توکان سِوا رَئي آ ڏِياريِءَ جي شامَ جو.
جھِرمر جهانَ ڀرسان تُنهنجي جھُڳيءَ جو منظرُ
ڇالاءِ سُرمئي آ ڏِياريِءَ جي شامَ جو.
پائي دُکن جي چادر هوءَ نينگري اڪيلي
گھرَ ۾ سُتي پَئي آ ڏِياريِءَ جي شامَ جو.
ٿوهَر جيان لڳو هو هر لفظُ ڄڻُ ته هُن جو
ڇاڇا چئي وئي آ ڏِياريِءَ جي شامَ جو.
هي عاشقن جون رسمون اظهارَ جا بَهانا
هُن کي گُلابُ ڏَئي آ ڏِياريِءَ جي شامَ جو.
”مُنهنجو وُجود ٿيندو تُنهنجي چپن سان روشن“
هُن کي وَڃي چَئي آ ڏِياريِءَ جي شامَ جو.