تُنهنجي شاديءَ واري ڏينهن تي لکيل هڪ نظم
ٻن وُجودن جي ميلاپَ جو
هڪُ ڪمزور سَماجي معاهدو آهي
۽ تُنهنجو منهنجو پيارُ
ڪنهن به مُعاهدي جو محتاجُ ناهي..
تُنهنجي جسم جُون سرحدون
ڀلُ ڪيرُ به فتح ڪري
پرَ تنهنجي دل جي قلعي تي
مُنهنجي ئي پيار جو جھنڊو
پيو ڦڙڪندو
۽ تُنهنجي رُوحَ جا رستا
سَدائين مون لئه پَيا واجھائيندا.
تون جڏهن گُلن ڀرسان ويهندينءَ
ته انهن مان
منهنجي مُحبت جي سُرهاڻِ
محسوس ڪندينءَ
تُون جڏهن به آرسيءَ آڏو ايندينءَ
ته اُن ۾ مون کي ئي پَسندينءَ
پوءِ تُون ڪيئن چَوين ٿي ته
مان توکان ڌار هوندس!