سومرا! هي توکي ڇا آ ٿي ويو
هر اکر تنهنجو خطا آ ٿي ويو.
جنهن کي جوڙڻ ۾ لڳا ڪي ورهيه ها
لفظ هڪڙي سان ڳڀا آ ٿي ويو.
منهنجي جذبن جا سَدا ڏيئا اُجھيا
تنهنجو لهجو ڇو هَوا آ ٿي ويو.
مان آهيان اُن شعر وانگي دوستو
قافيو جنهن کان جُدا آ ٿي ويو.
هُو ڪڏهن هو معتبر ڪوئي ڪتاب
هاڻي رَديءَ جا پَنا آ ٿي ويو.
ڇوڪري تنهنجي اکين جي شهر ۾
شخص هڪڙو لاپتا آ ٿي ويو.
تنهنجي دُوري دل ۾ خنجر ٿي هڻي
هي وڇوڙو ڄڻُ سزا آ ٿي ويو.
ايترو ڀوڳيو آ هُنجو هاڻِ هُو
دردَ جي ڪائي ڪَٿا آ ٿي ويو.