مونسان جَڏهن به تُنهنجي جَوابن ڳالهايو
دردَن زخمي سڀني عذابن ڳالهايو.
ڪنوارـ ٻوٽِيءَ جيان هوءَ ته وَئي شرمائجي
مون سان هُن جي ڄڻُ ته حجابن ڳالهايو.
ڪنڊا سڀُ ناراض ٿيا ها مون تي جو
ڇالئه مُرڪي مونسان گُلابن ڳالهايو.
”ڌرتيءَ تي گدلاڻ ڏسو ڪيئن ڦهلي آ“
جھوپَن ڀرسان ڪالهه نَوابن ڳالهايو.
”سمجهي سگھندين ڪينَ اسان جي درد سِوا“
عشق جي مڙني مون سان نصابن ڳالهايو.
”ساههُ اسانجو مُنجھي پَيو هي درُ کوليو“
الماريءَ منجھه بند ڪِتابن ڳالهايو.