سَڀُ لُڙڪَ سُڪي ويا هِن
سنڌوءَ جي اُداسيءَ کي
سَڀُ لُڙڪَ سُڪي ويا هِن.
پاڻيءَ کان سِوا ٻيڙي
تنها پئي ٿي سُڏڪي
سَڀُ لُڙڪَ سُڪي ويا هِن.
ٻيلو نه اُهي ٻانڀَڻ
ساڌو به نهَ ٿو سمجھي
سَڀُ لُڙڪَ سُڪي ويا هِن.
هي گھاٽُ پرينءَ جو آ
پرَ پاڻَ آهي پرتَي
سَڀُ لُڙڪَ سُڪي ويا هِن.
ڇوليون نه اُهي ٻوليُون
هينئڙو ٿو پَيو تڙپي
سَڀُ لُڙڪَ سُڪي وياهِن.