ڪيسين دردَ پنهنجي دلين ۾ دُکايون
اوهان کي نه سائين! ته ڪنهن کي ٻُڌايون.
نه ڏيئو آ روشن نه ڪَکُ پَنُ بچيو آ
هوائن اسان سان ڪيون هِن ڀلايون.
شرابن ۾ وهنتل اوهان جا غزل هِن
مٽيءَ هاڻيون آهن اسانجون هي وايون.
اسان پنهنجي ڀاڳن جون هيسيل هي هرڻيون
زماني جي بگھڙن کان ڪيسين بچايون!
تنهنجو نانءُ اُچارڻ عبادت اسانجي
سِوا ذڪر ان جي گھڙيون سڀُ اجايون.
اهو عِشق آهي حجابن کان اڳتي
آهي پيار توسان، ڀَلا ڇو لڪايون.