اهڙو واءُ به گھُلندو سائين
مون کي مُنهنجو ملندو سائين
پاڻَ کان وسري ويندُس مان پَر
تُنهنجو خِيالُ ته رهندو سائين.
دردَن ايــــــــڏو ڌوڻـــــيو آ جو
مان ته وڃا ٿو ڊهندو سائين.
جنهن کان وِڇڙي پيارا ويندا
ڪيئن ڀَلا سو کلندو سائين.
اوچائين تي جيڪو رسندو
آخر هيٺِ ته ڪِرندو سائين.
تُنهنجي دل مان تڙجَڻ وارو
گھٽيءَ گھٽِيءَ ۾ رُلندو سائين.
هڪ طرفو هي پيارُ اوهانجو
ڪيسيتائين هلندو سائين.
عاشقُ آهين ڇانوَ ٿو ڳولين
پيارُ ته آهي جَلندو سائين.