گرم جُملا ٻيٽَ تي رهجي ويا
سردُ سُڏڪا ٻيٽَ تي رَهجي وَيا.
جن کي ٺُڪرائي ڇڏيو لهرُن هُيو
ڪوڏ سُهڻا ٻيٽَ تي رَهجي وَيا.
سڀُ خوشيون ميڙي کَڻي آياسين پَر
دردَ پنهنجا ٻيٽَ تي رَهجي وَيا.
هُو بَتيلا پنهنجا ڪاهي ويا هليا
خُوابَ تن جا ٻيٽَ تي رَهجي وَيا.
برٿ ڊي جي هُئي خوشي توکي مگر
سارا تُحفا ٻيٽَ تي رَهجي وَيا.
هاڻي يادُن جي اُڏامي ٿي رَئي
سُندر لمحا ٻيٽَ تي رَهجي وَيا.
گھرِ پُڄي ماڻهن کي آيو يادِ هي
تِن جا پاڇا ٻيٽَ تي رَهجي وَيا.