راتِيُون جاڳي دُکندو آهيان
گيتُ تڏهن ڪو لکندو آهيان.
عڪس اکين ۾ سُونهن جا آهن
خُواب نگر ۾ رهندو آهيان.
دل جي ٻيڙي پُرزا پُرزا
لهر لهر سان لُڇندو آهيان.
پيارَ جو هڪڙو لفظُ جيئاري
نفرت سان مان ڊَهندو آهيان.
اندَرَ ۾ ڄڻُ سمُنڊُ آ ڪوئي
ڇوليون ڇوليون ڇُلندو آهيان.
هٿيارن جي پرواهه ناهي
تُنهنجي اکيُن کان ڊڄندو آهيان.
توکي ساري آءٌ اڪيلو
وَلَر پکين جا ڏسندو آهيان.
ڄٽڪا لفظ سنڀاري تُنهنجو
پنهنجي ليکي کِلندو آهيان.