پيارَ کان جي ڌار آهي شاعري
سابه ڪهڙي يار آهي شاعري.
لفظُ هرڪو هُن جو نالو ٿو لڳي
ڄڻُ پرينءَ جي سارَ آهي شاعري.
ٽهڪَ ۽ خوشبو ورهائي ۽ ڪڏهن
دردَ جي دستارَ آهي شاعري.
سُونهن آهي زندگيءَ جو سازُ ڪو
۽ اُنهيءَ جي تارَ آهي شاعري.
من اندرَ ۾ گھاوَ ڏيندي ٿي وڃي
ڪا ڳُجھي تلوارَ آهي شاعري.
يادِ جا پنڇي اچي جنهن تي لُڏن
سا گُلن جي ٽارَ آهي شاعري.
هونئن ته ساري لوڪَ کان ويندي کَٽي
حُسن آڏو هارَ آهي شاعري.