زندگي ٻيو ڀي گھڻو ڪُجھه چاهي ٿي
ڇا ٿيو جو هُوءَ تُنهنجي ناهي ٿي.
ڄڻُ ته آهيان مان مٽيءَ جي مُورتي
پاڻَ ٺاهي پاڻَ ئي هُوءَ ڊاهي ٿي.
اڳُ ته اهڙي ڪانه هُئي هُوءَ سانوري
بي رحم هاڻي ڀلا ڇو آهي ٿي.
ڪنهن کي ڊاهڻَ جا ارادا ٿي رکي!
روزُ جو هُوءَ پاڻَ کي ائين ٺاهي ٿي.
پيارَ جو هي ڪرشمو آهي جو هُوءَ
پاڻَ کان وڌ ڪنهن ٻئي کي چاهي ٿي.