حاويليءَ ۾ هڪڙي چولي ڦَٿڪي ٿي
شايد اُن ۾ ڪائي پِرولي ڦٿڪي ٿي.
ڪوئل پاڻُ الائي ڪاڏي اُڏري وئي
وڻَ تي پو ڀي ان جي ٻولي ڦَٿڪي ٿي.
سانجھيءَ ڌاري ٿَڪل شڪاري سَرهو آ
ڍنڍَ پکين جي اُجري ٽولي ڦَٿڪي ٿي.
اَڄُ به سُتل آ جَکرو پنهنجي بنگلي ۾
دروازي تي خالي جھولي ڦَٿڪي ٿي.
سمنڊ جا نيرا نيڻَ اُڃارا ڀاسِن ٿا
ٿَر جي منَ ۾ ڄڻُ ڪا ڇولي ڦَٿڪي ٿي.
ڪاريءَ جو آواز اُجھامڻ وارو آ
رائيفل جي ناليءَ ۾ گولي ڦَٿڪي ٿي.
محبوبن جا ڍنگَ بدلجي ويا آهن
*سچل تنهنجي هاڻِ گھڙولي ڦَٿڪي ٿي.
* سهڻي يار دي گھڙولي ڀردي هان............... سچل