گَهَرو گَهَرو درد رَسائي
آڌيءَ رات اٿي ٿو ڳائي
چارڻ ويٺو چنگ وڄائي
دل جا ويتر چاڪ چڪائي
منهنجي ٿو هو ننڊ ڦٽائي
گَهَرو گَهَرو درد رَسائي
رات به ڪيڏي ڪاري آهي
نيڻن مان جَر جاري آهي
تات پرينءَ جي تاري آهي
ڪارا ڇڏيم ڪپڙا پائي
گَهَرو گَهَرو درد رَسائي
ڪوئل ٻولي نِم جي وڻ تي
باهيون ڀَڙڪن من جي رڻ تي
دل ٿي تانگهي مُحب ملڻ تي
ڪير ڀلا ڪو محب گُهرائي
گَهَرو گَهَرو درد رَسائي
ڪنهنکي سرس ته ڪنهن کي ٿورو
درد ملي ٿو گَهَرو گَهَرو
پنهنجي غم ۾ هر ڪو پورو
ويٺو هرڪو سور سڻائي
گَهَرو گَهَرو درد رَسائي
هير گهلي ٿي ٿڌڙي ٿڌڙي
رات ٺري پئي مٺڙي مٺڙي
روشن روشن اُجري اُجري
ايڏو مون کي ڪين سِڪائي
گَهَرو گَهَرو درد رَسائي
سوچون اڏري آيون دل ۾
ويهي شور مچايئون دل ۾
تنهنجا پور پچايون دل ۾
الفت جا ڪي ديپ جلائي
گَهَرو گَهَرو درد رَسائي
دل جي دَرَ تي دستڪ ڏيندو
واحد موت اچانڪ ايندو
هڪ ڏينهن وٺي آخر ويندو
ڏاڍو روئندين حال وڃائي
گَهَرو گَهَرو درد رَسائي