سونهن ثقافت سنڌ وَندن جي،
ٻولي مٺڙي پيار اَمن جي.
اَجرڪ ٽوپي وارن جي ڏس،
سندر ڪيڏي لوڏ لکن جي.
مون کي سڀ کان وڌ آ وڻندي،
واهڻ وستي سنڌ چَمن جي.
مور ڪبوتر ڳيرن سامهون!
ٻولي وڻندي ڪونه ٻگهن جي.
ٻاتا جن جي ٻول لبن تي،
ٻالڪ سي پهچان وَطن جي.
ساوڪ ۽ سرهاڻ پَسي آ،
سونهن وڻي مهراڻ ڪَپن جي.
رنگ ثقافت جا پيا جَرڪي،
ڳالهه وڏي آ ويس وَڳن جي.
”سوز“ الله تي توڪل آهي،
ڳڻتي ناهي درد غَمن جي.