ڪونه دل جون مُرادون پُڳيون عيدَ تي
ڪنهن نه ڏنيون اُڌاريون خُوشيون عيدَ تي.
وقت کان جي سنڀالي رکيم روح ۾،
حَسرتون هن دفعي سي ڪُٺيون عيد تي.
آرزوءَ جون ڪَليون گل ٿيڻ کان اڳي،
دَردَ ڪاڙهي تپش ۾ لُڪيون عيدَ تي.
درد دوري ستم جي نه موسم مَٽي،
ڪونه سک جون هوائون گُهليون عيدَ تي.
رات روئي لنگهڻ جي! ستا تن سنديون،
اي خدا ڪنهن نه دانهون ٻُڌيون عيدَ تي.
واٽ محبن سندي ڏي تڪيندي اکيون،
نيٺ مايوس بڻجي رُنيون عيد تي.
بيوسيءَ جي جياپي سنديون قلب ۾،
سوچ جون کوڙ ڪاتيون کُپيون عيد تي.
ڪونه درشن ڪري دلربا جو سگهيون،
”سوز“ نظرون وِڇايم رُکيون عيدَ تي.