پَـــٽـي مالهي گلابي گل کَپائي چؤنڪ تي ويٺو،
حَسينن جي هٿن ۾ سي سَجائي چؤنڪ تي ويٺو.
ڏسي گڏ ميڙ ماڻهن جو مَداري پيٽ پوڄا لئه،
ڏسو ڊگ ڊگ ڪري ڀولو نچائي چؤنڪ تي ويٺو.
فقيرن وٽ پنڻ جو آ انوکو هي طريقو ڏس،
رکي گڏ نانگ ۽ مُرلي وَڄائي چؤنڪ تي ويٺو.
انعامي ۽ لَڪي اسڪيم جي رنگين سپنن جا،
ڪُپتيو پوسٽر هو ڪئين لڳائي چؤنڪ تي ويٺو.
مُسافر آڙ ۾ ڍونگي ڪرايو ٿو پني سڀ کان،
لڄون پنهنجون وٺيو بي لڄ لڄائي چؤنڪ تي ويٺو.
ٺڳي جا ٺاهه ٺاهي ڪي سڳا ڦيڻا ڪري لوفر،
سچو درويش ۽ ڪامل سَڏائي چؤنڪ تي ويٺو.
ڪري تقرير هو سکڻي عوامي رهنما ڪوڙو،
لٻاڙي پاڻ کي ناحق وڻائي چؤنڪ تي ويٺو.
ٿيو جو عشق ۾ ناڪام سو سگريٽ ٻيڙين جا،
هڻي ڪشَ جانِ پنهنجيءَ کي جلائي چؤنڪ تي ويٺو.