حال نه پُڇ تون هيڻا آهن،
سورَ اندر ۾ ٻيڻا آهن،
تنگ حياتي گُذري پيئي.
پنهنجي قرب ڪچارين جا سڀ،
عَڪس اکين ۾ جهيڻا آهن،
تنگ حياتي گُذري پيئي.
پلپل پيڙا پور وڌن پيا،
گهٽ نه ڪڏهن سي ٿيڻا آهن،
تنگ حياتي گُذري پيئي.
پنهنجي پيار محبت جا هي،
راز نه ڪنهن کي ڏيڻا آهن،
تنگ حياتي گُذري پيئي.
ڏڍ ۽ آٿت جا هن دل کي،
ڪونه ڏنا تو ڀيڻا آهن
تنگ حياتي گُذري پيئي.
پيار جي منزل ڪونه مِلي ير!
پنڌ ڪيا مون ٽيڻا آهن،
تنگ حياتي گُذري پيئي.
”سوز“ اندر ۾ شعله ڀَڙڪن،
ڄڻ ته دُکي پيا ڇيڻا آهن،
تنگ حياتي گُذري پيئي.