نينهن اڃان نبري نه سگهيو آ،
دل جو پٿر پِگهري نه سگهيو آ.
روز تريون ڏئي تڙيان ليڪن!
دل مان غم نِڪري نه سگهيو آ.
هردم هن جي ياد هينئين ۾،
منٽ به ڪو وِسري نه سگهيو آ.
هر پل وهه جيئن لَهجو هُن جو،
پل ڪو ٿي مِصري نه سگهيو آ.
مُرڪ سندو ميٺاج لبن تي،
پل بڻجي لِپري نه سگهيو آ.
صحرا من ۾ سک جو ڪوئي!
سنگ اڃان نِسري نه سگهيو آ.
عشق سندي اڄ تائين ڪوئي،
پاس ڪري ڊِگري نه سگهيو آ.
درد هجر ۾ ڪوماڻو جو!
”سوز“ ڪڏهن نِکري نه سگهيو آ.