ڳالهه منجهان ٻي ڳالهه ڊگهيريون،
الفت اهڙيءَ ريت نِبيريون.
بيشڪ ڪنهن کي ناهن وڻنديون،
سچيون ڳالهيون تيز تِکيريون.
زلف هوا ۾ اڏري وکرن،
ايئن وفا جا لفظ وِکيريون.
داغ نه دوکي جو ڪو رهجي،
توڪل جر ۾ قلب وِڇيريون.
ڀَرم وفا جي ڏوريءَ جون من!
ڳنڍيون رکبيون ڪين ڍِليريون.
عشق مَٿان جي سرگهوري ويا،
تن جون ڳائي لوڪ دِليريون.
اُلفت جي گاڏي کي جانب،
گهاٽي واڌي ”سوز“ ڌِڪيريون.