شبانه عالماڻي
¬
سنجيدگي انسان کي لازوال احساس بخشي ٿي، پوءِ انهن احساسن جون مختلف ڪيفيتون واٽون ڇو نه هجن پر اُهي هڙئي احساس علم جي سنگن سان سبيل رهندا آهن. شاعري به هڪ اوکو پنڌ آهي، جنهن جو مسافر هر انسان نٿو ٿي سگهي هن راهه جا راهي سور وندا ساهه ئي رهن ٿا. واحد ’’سوز‘‘ ملاح ادبي کيتر جو پراڻو هاري آهي، هو پنهنجي شعرن سان هر دل کي سرهائي بخشي ٿو. واحد ’’سوز‘‘ ملاح جو ڪتاب ’گيڙوءَ رتا خواب‘‘ کي پڙهندي محسوس ٿئي ٿو ته پيار کان پيڙا سورن کان سکن، سوچن کان سڏڪن، اڌمن کان الڪن، سپنن کان ساڀيائن تائين جو حال حقيقت بياني آهي. نسورو سچ جو سفر آهي شعر. شعر شاهدي آهي شاعر جي محنت جو.
واحد ’’سوز‘‘ ملاح جي شاعريءَ ۾ هر طرح جي ڪيفيت شمار آهي. سندس ڪجهه شعر ونڊيان ٿي:
(چوسٽو)
سنڌي قومي سُندر ٻولي،
جيجل ”سوز“ ڏني جا لولي.
سَرمايو آهي ته اسان لئه،
سنڌوءَ جي هر ڇُلندڙ ڇولي.
(وائي)
اُبتو به لکيم، سُبتو به لکيم،
دردُ وري ڀي دردُ رهيو.
يا غزل:
اسين غرقور ڳڻتين ۾ اسان کي سُڌ نه ڪائي آ،
اسانجي ملڪ ۾ يارو! چون ٿا عيد آئي آ.
ڏاتار در دعا ڪريان پئي ته اڃان به واحد جي قلم ۾ قادر سگهه رکي ته جيئن لولي ۽ ٻوليءَ ڪاڻ لوچيندو رهي ، لکندو رهي.
شبانه عالماڻي
2015-12-05