دوستيءَ ۾ دلربا،
ٿي وئين جلدي خفا،
عيب تو ڪهڙو ڏِٺو.
قلب من معصوم کي،
دَردَ ڏيئي لادوا،
عيب تو ڪهڙو ڏِٺو.
بيگناهه تو بي وَجها،
هر دفعي صدما ڏنا،
عيب تو ڪهڙو ڏِٺو.
تنگ دستيءَ ۾ صنم،
لُڙڪ نيڻن مان وٺا،
عيب تو ڪهڙو ڏِٺو.
ڀَروسو تو تي رکيم،
تو ڪئي تڏهن دغا،
عيب تو ڪهڙو ڏِٺو.
”سوز“ ٻُڏتر ۾ اڃان!
ڇو ڏنئي ايڏي سزا،
عيب تو ڪهڙو ڏِٺو.