ٽهڪَ چپن تان ڪير کَسي ويو،
خوشيون سڀ چؤڦــير کسي ويو.
گيت امن جا ڪانئر لــوڀي،
ڪونه لڳي ڪا دير کَسي ويو.
ڊئم اڏي سنڌوءَ جو پاڻي،
ناحق آ سڀ غير کَسي ويو.
وقت غمن جا ونگ هَڻي آ!
پاڻيارين کان ڇير کسي ويو.
سونهن ثقافت سنڌ سَندي ڪيئن!
من ۾ پائي مير کَسي ويو.
”سوز“ سکن جي لفظ منجهان ڪو،
پيشُ زبرَ ۽ زير کَسي ويو.