سفرناما

مالديپ ۾ مانڊاڻ

مالديپ سامونڊِي ٻيٽن جو جهڳٽو آھي جنھن ۾ اٽڪل ٻہ ھزار کن ننڍا وڏا ٻيٽ آھن، جن مان 215 اھڙا آھن جن ۾ ماڻھو رھن ٿا. ٻيا ٻيٽ ائين خالي آھن جن تي فقط گهاٽا ٻيلا، جانور ۽ پکي پکڻ آھن يا وري ڪجهہ اھڙا آھن جن تي ڪجهہ بہ نہ آھي. سال جو وڏو حصو سمنڊ ۾ ٻڏل رھن ٿا. هي سفرنامو انتھائي دلچسپ، معلوماتي، ۽ لاڀائتو آھي. سفرنامي ۾ اسلامي ملڪ مالديپ جي تاريخ، اتان جي سونھن، رھڻي ڪھڻي، مسجدن، اتان جي امن امان، ترقي، سياست سان گڏ مختلف پاسن تي خوبصورت پيرائن ۾ لکيو ويو آھي.

Title Cover of book Maldieves Main Maandan

سمونڊ جون تيز ڇوليون ۽ جھاز

هن وقت اسان فيري ۾ آهيون. سامونڊي ماحول مان لطف اندوز ٿي رهيا آهيون. سمونڊ جون لھرون ڪٿي مٿاڇريون تہ ڪٿي اونھيون ۽ گهريون آهن. جھاز پنھنجي رفتار سان هلي رهيو آهي. جنيد ٻڌايو تہ،”هن جھاز ۾ واش روم بہ آهي، جيڪڏهن ڪو دوست استعمال ڪرڻ چاهي تہ ڪري سگهي ٿو“.
گرائيدو کان مافوشي، مافوشي کان گُلي ۽ گلُي کان مالي تائين هن فيري ۾ اڍائي ڪلاڪ لڳن ٿا. يعني جھاز اسان کي ساڍي نائين وڳي صبح جو مالي بندرگاھہ ۾ لاهيندو. سرڪار پاران هتان جي ماڻھن لاءِ هي تمام وڏي سھولت آهي. هن مھل آسمان صاف آهي. اڀ تي ڪٿي ڪٿي ڪا ڪڪري نظر اچي ٿي، نہ تہ بلڪل صاف آهي. جھاز جي سيٽن جي پاسن سان لڳل شيشن جون دريون کليل آهن. سامھون کان گيٽ بہ کليل آهي. اتان هوا جو لنگهہ آهي. شيشن مان تازي هوا اندر داخل ٿي رهي آهي. ان ڪري مون تي ننڊ جي ديوي مھربان آهي ۽ اها زوري کنيو پئي وڃي.
هن مھل اسان جي فيري هڪڙي ملاحن جي ٻيڙي کي ڪراس ڪيو آهي. هي ماهيگيرن جي مڇي مارڻ واري ٻيڙي هئي. هونءَ بہ هتي سياحت کان پوءِ ماهيگيري ئي هتان جو وڏو ڪاروبار آهي. پر اهو ڌنڌو سياحت جي ڪري ڌڪ کائي ويو آهي. ماهيگيري ۾ وڃي پراڻا، جهونا مھاڻا بچيا آهن. جن جو اڄ بہ ان اباڻي ڌنڌي سان چاھہ آهي. باقي نوجوان طبقي جو لاڙو سياحت ڏانھن وڌيڪ آهي. نوان ماڻھو هن فيلڊ ۾ نہ ٿا اچن. ڇو تہ اهي سياحت مان تمام گهڻو ڪمائين ٿا. انگريزن جا ٽولا اچن ٿا. جيڪي هتي هوٽلنگ ڪن ٿا، رهن ٿا، کائن پين ٿا، گهمن ٿا. هي انھن کان ڊالرن ۾ پئسا ڇڪي وٺن ٿا. جيتوڻيڪ بارگيننگ بہ هلي ٿي پر انگريز پڪائي گهٽ ڪري ٿو. ڪنھن ٻڌايو تہ جولاءِ هتي آف سيزن آهي. هن جي سيزن جي شروعات آڪٽوبر، نومبر ۽ ڊسمبر ۾ آهي. دنيا جا سياح هنن ملڪن ۾ خاص ڪري انھن مھينن ۾ اچي ديرو ڄمائين ٿا.