گُلي: مالديپ جو خوبصورت جزيرو
خوبصورت ڇوڪرين سان گڏ، پوڙها انگريز ۽ ٻارڙا بہ شامل هيا. انھن مور ماڻھن ۾ ڪي رڏ ڪارا هيا تہ ڪي گورا. ڪجهہ هن ٻيٽ جا لوڪل ماڻھو بہ چڙهيا. جڏهن آخري مسافر چڙهيو تہ جھاز واري ٽريڪٽر جو ٽائر ۽ اسٽيل واري ڏاڪڻ، جھاز جي اڳيان ڊيڪ جي سامھون رکيل، اتان هٽائي ڇڏي. اسان اٺين وڳي گلي ڇڏي چڪا آهيون. هاڻي اسان جي اڳين منزل مالي، مالديپ جو ڪيپيٽل آهي. جيڪو هن فيري جو بہ آخري اسٽاپ آهي. گلي بہ مافوشي جھڙو ئي لڳو. هي ٻيٽ بہ ساڳي ئي طرز تي ٺھيل آهي. هر ٻيٽ خوبصورت آهي پر هر ٻيٽ جي پنھنجي الڳ خوشبو آهي ۽ هر ٻيٽ جنت جو ٽڪرو آهي.
اڳتي هلياسين تہ سامھون کان ئي پاڻيءَ جو وڏو جھاز نظر آيو. هن جا ٻہ رنگ هيا. اڇو ۽ ڪارو. هن ۾ ٻہ طبق هيا. هڪڙي کليل ڇت، پر سا بہ ڍڪيل. ان جي هيٺيان ڪرسيون رکيل هيون. هيٺيون حصو مڪمل طور تي بند هيو. هاڻي وري سمونڊ ئي سمونڊ، هل هلان. سفر تہ کٽڻ جو نالو ئي نہ پيو وٺي. هي فيريون بہ ڪيڏو وقت وٺن ٿيون. ان کان بھتر آهي تہ ماڻھو پئسا ڪجهہ وڌيڪ ڀري فاسٽ بوئٽ ڪري وٺي تہ تمام گهڻو ٽائيم بچي. اڍائي ڪلاڪ وارو سفر اڌ منو ڪلاڪ ۾ طئي ڪري سگهجي ٿو.