ڇُهي تنهنجي مون چهري تي حجابن جون چَڪِيون پوکيون.
چپن سان ٿي ڳلن تي تو گلابن جون چَڪِيون پوکيون.
غمن جي ڇال ڏئي وهندڙ اجهل دريا ڪنارن سان،
سدائين سهپ ساهَس جي ئي انبن جون چَڪِيون پوکيون.
وڇوڙي جون جڏهن دل من ۾ ويرانيون ڦُٽي ڦهليون،
ملڻ جي آس ۾ نيڻن ۾ خوابن جون چَڪِيون پوکيون.
عمر ڀر سونهن ۽ سوڀيا جي پُوڄاري عزيز آهن.
حُسن آڳُر ۾ سجدن جي ثوابن جون چَڪِيون پوکيون.