انڌ ڌُنڌ
ڪنهن چيو،
اُڀ کي هرگز نه ڪَڇِ،
۽ پهاڙن جون وڏيون چوٽيو ن نه تَڪ،
رمندي بادل جي پُٺيان ايئن هرگز نه ڊُڪ،
مون پڇيو، ڇاٿو چوين؟؟
هُن چيو او چريا!!
هنجهه ۽ شهباز کي سوچي سُڃاڻ،
ڪُن توڙي ڪناري ۾ تون فرق ڄاڻ،
نٽهڻُن کي ڇانورو،
واقفيت کي دوستي،
ڀلجي نه سمجهه!!
مُون وراڻيو نه بَڪ!
وقت آندي سَمڪ!
جنهن چيم جو چيم،
سو بلاشڪ سچ هو!!
انڌ هو ڌنڌ هو!
دل چريءَ پرکيو نه هو!!