تنهنجي وِجُود جي خوشبوءِ منهنجي ساهن ۾.
تنهنجو پيارآ پويَل پياري دل جي ڌاڳن ۾.
مان ته ڊڄان ٿو لوڪ لَکا کان هر لمحي،
بي ڊپ ٿي تون مونکي ٻکين ٿي ٻانهن ۾.
مان نه پُنهون، ميهار ڪٿي هان مان جاني،
پر تُون سهڻي روز سَسَئيءَ جي راهن ۾.
پيار جي گُل جي خوشبوءِ پنهنجي آهه الڳ،
عشق جي مُشڪ جي بُوءِ ڪٿي آ بهارن ۾.
جذبا جُهومي کنوڻين وانگي خُوب کِلن ٿا،
جنهن پل سڄڻي پاڻ ملون ٿا تارن ۾.
چَپ چُمي ٿو نيڻ چُمانءِ جنهن پل مان،
تنهن پل هر هڪ منظر آهي خُمارن ۾.
سِيپارن سان ڀيٽ اکين جي نا ڪافي،
اکڙين جي آ پؤترتا ڄڻ سيپارن ۾.
گھاءُ عزيز وساري ٽهڪون مهڪون سڀ،
فرق ڪيون ڪجهه خوشين ۽ اوسارن ۾.