دؤر ڀڙڪي مفاصلا وڌائي ٿو،
درد مُرڪي حوصلا وڌائي ٿو،
ڪا رڪاوٽ اڳيان اچي ٿي عزيز_
هوش ويتر ئي ولولا وڌائي ٿو.
سنڌ، سرتيءَ جي ساھ ۾ رهجان
نينهن جي تون نگاھ ۾ رهجان
مؤت مٽجي ٿو حياتي ۾ عزيز-
سچ جي تون پناھ ۾ رهجان.
اِبنِ وقت کان پناھ يا رب،
مفاد ۾ ٿس نگاھ يا رب،
ڪوئي مذهب نه دين جنهن جو-
لوڀ ۾ سو اٿاھ يا رب.
نه تو ڇو ڄاتي هي رمز دنيا،
اجاڙ ۾ به زندگي آ.
غمن کي ڪُرڪِي پهاڙ ٿي چئين؟
پهاڙ ۾ پڻ زندگي آ.