وساريان ڪِئين؟
هُو “ريجنٽ پلازه” جو رنگين ڪمرو،
ڪا رنگِين وادي! ٽڙيا گُل هزار،
هُيون پوپٽي نرم جذبن اُڏارُون،
۽ احساس ايئن ڄڻ ته، ماکيءَ جون لارُون
تنهنجي ڦُوهه جوڀن،جي رنگِينيُن ۾،
گُذاريل گھڙيُون،
سي مِصريءَ تڙُون،
وساريان ڪئين؟؟
اکيُون انگ انگ جا،نظارا گھُميُون،
حُسن جي سمُنڊ جا ڪِنارا گھُميُون،
هو آڪاس چهرو،سِتارا چُميُون
اُڃايل چَپن جي، ڊُڪِي ڊوڙِي ڪَڪرِيُن
تنهنجيءَ، جوانيءَ جون ٽڪرِيون ڇُهيُون
کِڙِي ڀاڪرُن جُون،ڪتيُون ڪهڪشائُون جرڪِي لڙِيُون
سي مِصريءَ تڙُون!!
وساريان ڪئين؟؟
ڀلي هاڻ مُون سان ملين نه ملين تُون،
اچي عشق جي تو، جا سُرهاڻ آڇِي،
هُڳائُن ۾ رهندي، سمُوري حياتي!
تو زنجيرُون خوشبُوءَ جُون، اهڙيُون اندر ۾،پکيڙيُون،
جڪيڙيُون،
۽ ويهي وِڪوڙيُون،
ٽُٽَڻ جُون نه آهن،کُٽڻ جُون نه آهن،
،سڄي زندگيءَ سي، نه ڪَٽبيُون ڪڙيُون!
سي مِصريءَ تَڙُون!!
وساريان ڪِئين؟؟
وساريان ڪِئين؟