تنهنجي نانءِ
منهنجي سانئڻ،
چاهيان ٿو ته ساري حياتي،
تنهنجي گهاٽن وارن جي،
ڇانوءَ ۾ گهاريان!
تنهنجي ٻانهن سيراند،ي ڪري،
تنهنجي وَهيءَ جي،
سُرهاڻ ڀريل گهنگهور گهٽائن،
ساھ جي ٿڌڙين ٿڌڙين هِيرُن ۾،
مان عمر سموري ننڊ ڪيان!
لال گلابي لبڙن تي،
ڏاڙهونءَ گل جي رنگت جهڙن،
تنهنجن ڳاڙهن ڳلڙن تي،
ڇاتيءَ جي اُڀارن تي،
ساگر جهڙن اونهن گَهَرن،
نيڻن تي،
رنگين ۽ سُرها نظم لکان!
پر اهڙو آڻيان ڏانءُ ڪٿان؟؟
جو تنهنجي مٺڙي نانءِ ڪيان!
جو ڪجهه آهيان،
جو به لکيم سو تنهنجي نانءِ!!