ڏُور پل نه هجين دل گُهري روز ٿي.
آس من ۾ جِئي ۽ مَري روز ٿي.
ٿيون گلابي ڳلن جون هُرَن رنگتون،
ياد پوپٽ جيان پئي ڇُهي روز ٿي.
نانءُ پنهنجو اچي ديد جي ڌار سان،
دل جي ديوار تي هوءَ لکي روز ٿي.
گرم ڳُڙ جي تَتِي چاش جان، سار آ،
من تي ٽپڪي ٽِمي ۽ ڪِري روز ٿي.
کيرڌارا بدن ۽ ستارا چُميون،
اکّ رنگين منظر ڏِسي روز ٿي.
رات جي سانت ۾ ساھ سهڪا ٻُرن،
ڌڙڪنن جي صدا پئي نچي روز ٿي.
مون چيو ته دنيا باھ آهي عزيز،
هُن چيو هونئن ڪهڙو ٺَري روزٿي.