لوڪ پُهتو ڪفن ڏيڻ کانپوءِ،
تون نه آئينءَ دفن ٿيڻ کانپوءِ،
جي اچين ها ڪيان آجيان ها عزيز-
زندگيءِ جي مان سج لهڻ کانپوءِ.
نه جنت جون خواهشون دل ۾،
نه جهنم جون دهشتون دل ۾،
لمحي لمحي سٿيل رهيون سچ پچ،
بس امڙ جون ئي محبتون دل ۾.
وقت هر پل ڏنگيو بلا وانگي،
حوصلو ماءُ جي دعا وانگي،
ننڊ جو وير ڄڻ ته ڪاريهر_
درد اوڙهي ڇڏيُم رِدا وانگي.
دردن جو ڏنو تحفو،
هِن سال به پر سال به،
دردن کي ڪندي دارُون_
ماضي به رهيو حال به.