نانءُ اتهاس ۾ اچي ويو آ.
شخص گمنامي کان بچي ويو آ.
ليڪ وارڻ جي ڪئي زماني پر،
نالو پٿر تي ڄڻ لکي ويو آ.
وقت جي ڀيل ۾ سچو ماڻهو،
ڀيلجي ڀيلجي مَچِي ويو آ.
پيار خوشبُوءِ کڻي وکيريندي،
امرتا هير ٿي گُهلي ويو آ.
من جي آڳر تي نرتڪِي وانگي،
نينهن مستي منجهان نچي ويو آ.
رُوح منهنجو عزيز پورالو،
سونهن توسان جَچي رَچي ويو آ.