هوءَ منهنجي نه هئي
پيار هُن جو سمنڊ،
لهر لهر تي نچيون پئي،
انڊلٺي رنگتون،
چاھ چانڊوڪيون،
من جي پاتال ۾ سي رهيون ڦهليل!!
هُوءَ وَهِيءَ ۾ اَڙل،
ڇُلڪندڙ ڦُوھ جي ڇولِيُن ۾ اُٿل،
آءُ حُسناڪين جي،
سحر ۾ ٻُڏل!!
هُوءَ اُڪيرون کڻي،
ٿي ملي جنهن به پل،
سوئي پل بي بها، سوئي پل هو اَمُل!!
ڪهڪشان جهول ۾،
ڌڙڪنون هول ۾،
لڱ لڱن سان ملن،
چپ چپن تي سُرن،
جوت جي اوت ۾، جوش جذبا اَجهل!!
نِرتڪِي هئي فضا،
رقص فطرت ڪيا،
جُهومي جذبا پيا،
هوش جنهن پل ٿِڙيا،
هُن جون ٻانهون ڪنارا، سهارا اٽل!!
بخملي ۽ نرم
هُن جي صندل بدن،
تي چپن سان لکيم،
گيت دوها نظم روز وايون غزل!!
هُوءَ هُڳ ساڻ هُئي،
ساھ سُرهاڻ هُئي،
زندگيءَ جي رنگن،
جي به اهڃاڻ هُئي
رُوح رنگينِيُن ۾ اڄ ڀي رچيل!!!
هُوءَ منهنجي هُئي،
مان به هُن جو هُئس،
پيار هُن جي جو مان،
روز گهورو هُئس،
من جي منڇر ۾ هُئي جُهولندڙ هوءَ ڪنول!!
حالتُن جي گَرَڻُ،
پيار آئي ڳهڻ،
ڪَرُوڇوڙي کنيو
هُوءَ نه آئي ملڻ،
اڄ به آ، آس جو ڪانُ من۾ کُتل!!
هُوءَ اچي به نه ٿي،
دل مڃي به نٿي،
مان نه هُن جو هئس!!!
هُوءَ نه منهنجي هُئي!!