ڪٿي آهين سڄڻي؟
ڪٿي آهين سڄڻي؟
تنهنجي ڦُوهه جوڀن جي،
خُوشبُوءِ اڄ ڀِي،
هوائون کڻي روز مون ڏي اچن ٿيون،
هُو راتيُن جُون راتيُون، يڪو پيارَ باتيُون،
گُلابِي بدن جُون، عنابي چپن جُون،
سَمُوريُون نِکارُون،
اڃان ڀِي حواسن ۾ وکريل لڳن ٿِيُون،
ڪڏهن فون تي مَڌُر ساز آواز ڇيڙي،
وعده لکيا تو!
ڪڏهن رُوبرُو تو، جُنبش ۾ سَڄِڻي،
مِٺيُن سان چپن جُون پتيون سَهيڙي،
وَچن رنگ برنگي وفا جا لکيا تو،
اڄُ تُون ڪٿي آن؟؟
چيو پاڻ هو تو، وِساري نه ڇڏجان!!
پنهنجي دل جي خانن مان،
ميساري نه ڇڏجان!!
مگر سار جُون اڄ لَٽڪِي تَرارُون،
ڏارِن ٿيون مونکي،
مارِن ٿيون مونکي،
رُئارِن ٿيون مونکي!
جڏهن توکي سوچيان،
منهنجي دل جي ڌڙڪن ئي بيهي وڃي ٿي،
سوچُن ۾ سَڄڻِي،
تنهنجي ياد ڪاتي جان پيهِي وڃي ٿي،
اندر اڌ، جگر اڌ،جسم ٻيرا ٻيرا!!
ڳنڍي تُون سگهين ٿي،
اُداسِي جا گهيرا به ٽوڙي سگهين ٿي،
۽ مايُوس راتين جا رولاڪ پيرا،
کڻي تُون سگهين ٿي!
مِلي تُون سگهين ٿي!
جُدائي آ اگني!
ڪٿي آهين سڄڻي؟؟