روشن کي ڪو اونداهه چوي بيٺو،
۽ جِهَل کي ساڃاھ چوي بيٺو،
چاڪاس ڪري نُور ڏسوس عزيز-
گلزار کي هُو گجگاھ چوي بيٺو.
درد ورتي دل جي بستي ۾ پناھ،
پر لڳي ٿو اُن جي ميري آ نگاھ،
جي ڪري ويساھ گهاتي پو عزيز_
دل دُکي جو اي خدا رهجان گواھ..
زندگي سارِي رف منجھان گُذرِي،
درد جي روز رش منجھان گُذرِي.
حوصلن جا هشام ڀاڪُر ۾ عزيز-
توڙي دل ڪشمڪش منجھان گُذرِي.
تلخ کان تلخ حالتُن کي هارايُم،
پنهنجن هٿان هار کائي وِيُس.
دُشمني شَهه ڏَئِي سگِهي نه ڪڏهن،
دوستي ۾ ئِي مار کائي وِيُس.