خواب خوشيون خاڪ
ددهشتگردي ۾ لُڇي-
مورڙئي جو ٿاڪ.
لت پت رت ۾ لاش
ڌرتي وئي آهي ڌُڏي-
لرزي ٿو آڪاش.
ڀڙڪِي بم جي باھ
انسانيت جو خوف کان-
مُٺ ۾ ٿي ويو ساهه.
شال نسل کَريس
انسانيت جي تڙپ تي-
ڪين ٿو ڪهل اَچيس.
توکي ديدُ تَڪي،
سمنڊ ڪناري ياد ٿي-
مُنهنجو هانءُ ڇِڪي.