مان نه هوندس
پرھ ڦُٽندي ۽ اُقق سان،
رات جي ڪاراڻ پيئي ڌوپبي،
سجّ اُڀري،
زندگيءَ جو روز پيو اھڃاڻ بڻبو،
سرديو گرميون ۽ بهارُون پنِ ڇَڻون،
پيون بدلبيون،
ساوڻين جي،
بارشن ۾ انڊلٺي رنگ پيا نکرندا!!
پر مان نه هُندس!
ڳوٺ ڳليون وستيون واهڻ،
جهنگ جهر ميدان رهندا،
شهر رهندا، سمنڊ رهندا،
واھ ۽ درياھ رهندا،ڇولين ۾ ڇوھ رهندا،
زندگيءَ جا نت نوان هت موھ رهندا مهڪندا!!
پر مان نه هوندس!
جڳّ رهندو،
ڌرتي ۽ آڪاس رهندا،
ڪائناتي سڀ نظارا چمڪندا ۽ جُهومندا!!
پر مان نه هوندس!
ها اگر پنهنجو بڻايو جنم ڀومي،
پورهيو تخليق وارو ويو اگهامِي،
بخرا جي اتهاس پاران جرڪندا!!
مان نه هوندس!
پوءِ به هوندس!