اچين جي جلد آ جانان!
ڊسمبر آ ويو گذري
مٿان آ جنوري آئي.
پرينءَ کي چنڊ تون چئجان!
اسان لئه سرد موسم هي،
سياندا آ کڻي آئي،
نِسورو درد موسم هي!
پرينءَ کي چنڊ تون چئجان!
ڏهاڳيل دل آ ڏينهن کان
سِڪن ٿا نيڻ ننڊ جي لئه،
مگر ڪا آس جاڳيل آ،
پرين ڪا پياس جاڳيل آ.
اندر جي هر ڪلي ۾ ٿو
بهارن جو بدن ڀِٽڪي،
ڇُهائن جي مگر موسم،
ڪٿي آهين، ڪٿي آهين؟
پرينءَ کي چنڊ تون چئجان!
هينئون آ ڀور ٿيو هيکل،
جِئين ڪو مور ٿي هيکل،
تِشنگي ڊيل جان ماندي،
بِرھ جون هِن ڀٽون ڀوڳيون.
سمونڊن جان سِڪيا آهن،
اسان جا نيڻ ساحل لئه،
پرين! تنهنجي ئي پايل لئه،
سماعتون منتظر آهن
۽ باتيون منتظر آهن!
پرينءَ کي چنڊ تون چئجان!
هجر جي رات هاڙهي جان،
ڏياٽين جان ٻَريون آهن،
اسان جون خواهشون ساريون.
سڄڻ! تو لئه چريون آهن،
اسان جون چاهتون ساريون.
اسان جي دل دمِ عيسى
صليبن جان رهيو آهي،
اسان لئه درد يادن جو!
پرينءَ کي چنڊ تون چئجان!
ٿري دل تي ٻڪروالي،
ڪڪر ٿي تون ڪڏهن ايندين؟
ڇپر ٿي تون ڪڏهن ايندين؟
ستارن سان سَنيهن جون
مُڪيون هِن کوڙ مالهائون،
اسان جون منتظر ٻانهون.
پرين! پت جھڙ جي موسم آ،
ڇڻڻ تي ڦول هِن سارا،
جدائي بي وڙي موسم،
زهر جان آ ڪڙي موسم،
اچين جي جلد آ جانان!
اچين جي جلد آ جانان!