سپنا به آواره ٿين ٿا
خواب به چورن وانگر آهن
سارا دُوريءَ پنڌ لتاڙي،
روز اچن ٿا شهر ــ جياپي،
آڌيءَ ٽاڻي،
پريميڪا جا چپ چمڻ لئه.
سانت جي ٻک ۾،
لوڪ سمورو،
رات سمي
ننڊ جي چادر تاڻي ٿو.
خيال جي گس ۾،
ليڪن خوابَ،
بنجارا ٿين ٿا،
سپنا ڀي آواره ٿين ٿا،
ڪنهن جي روڪي ڪونه مُڙن ٿا.
ڪنهن جي روڪي ڪونه مُڙن ٿا.