کڻي نگاهون خمارَ اَرپي
وئي ڪا وينگس بهارَ اَرپي.
هوا جو جھوٽو ڇُهي بدن کي
ويو آ سُندر ڪا سارَ اَرپي.
سڄو جُھڙالو ٿي من ويو آ
وئي جو آلا آ وارَ اَرپي.
سڄو زمانو ستم ظرف آ
ٿي شاعري پو به پيارَ اَرپي.
عجب سوداگر اوهان جي دلڙي
گلن جي بدلي ٿي خارَ اَرپي.