تون امرتا! پر ڪٿي آن...؟
آءٌ ساحر تنهنجو ساڳيو
تون امرتا! پر ڪٿي آن؟
جيءُ جنهن جي لاءِ ڀٽڪيو،
تون اَجنتا، سا ڪٿي آن؟
اڄ به منهنجا گيت سانئڻ!
تنهنجي ساڳي آرزوءَ ۾،
ڪيترو بي چين آهن!
ڄڻ ته ڪائي سَينَ آهن!
طلب جن ۾ تنهنجي ايڏي،
ڪوئي ڪاٿو ڪونه آهي!
مون ته ڄاتو ڪونه آهي،
زندگي سان تو سوا ڪو،
منهنجو ناتو ڪونه آهي!
ڄڻ ته ڀڪشو دشت ۾ ڪي
نيڻ پنهنجا جانِ جانان!
تنهنجي تعاقب ۾ رهيا هِن،
ڪيترا هي بي چيا هِن،
پير پنهنجا جن جي جيءَ ۾،
جاڳ جي ڪا آڳ آهي!
ڪيتريون تنها سفر جون
سرد ۽ بي سُرت راتيون
پوءِ به ساڳي آڳ آهي!
پوءِ به ساڳي جاڳ آهي!
پنڌ تنهنجي جون پُڇائون
هر قدم جي ٿيڙ تي ئي،
اڄ به آتيون تنهنجون ٻانهون،
منهنجي خيالن ۾ سدائين
ڪيتريون تازيون لڳن ٿيون!
پر ڪٿي آن، تون ڪٿي آن؟
او امرتا! تون ڪٿي آن؟
او امرتا! تون ڪٿي آن؟