ان کان اڳ ۾
ڪڏهن جي تنهنجي تنهائين ۾،
منهنجي ياد جا آتا پنڇي،
پنهنجا زخمي پر ڦڙڪائي،
سندءِ آسڻ اچن جي سانئڻ!
ان کان اڳ ۾، ان کان اڳ ۾،
پنهنجي پريت، پريم ــ نگر جون،
سڀّ دوار دريون ٻوٽي ڇڏجان!
ننڊ ــ شهر جا لنگھه لتاڙي،
سانت ــ ڳليءَ مان آڌي ويلي،
ڪڏهن اچن جي منهنجا سپنا،
ان کان اڳ ۾، ان کان اڳ ۾،
پنهنجي نيڻن سپني ــ گھر جون،
سڀّ دوار دريون ٻوٽي ڇڏجان!
ورق ورائيندي ماضيءَ جا،
چِت چُڀيئي ڪا چُهنڊي جي،
ان کان اڳ ۾، ان کان اڳ ۾
پنهنجي ياد ــ سفر جون،
سڀّ دوار دريون ٻوٽي ڇڏجان!
تنهنجي سونهن گلابن تي جي،
جانان! اچانڪ اچن اُڏامي،
منهنجي گيتن جا ڪي پوپٽ،
ان کان اڳ ۾، ان کان اڳ ۾،
پنهنجي جوڀن سونهن ــ شھر جون،
سڀّ دوار دريون ٻوٽي ڇڏجان!
سڀّ دوار دريون ٻوٽي ڇڏجان!